Verder heb ik vorige week alleen maar cadeautjes gemaakt voor eigen gebruik.
Truus, die al sinds de grote vakantie ziek is, en zo positief blijft bij al het nieuws dat zij krijgt over haar gezondheid, moest twee weken geleden geopereerd worden. Omdat ze "maar" een collega is, wilden Willemien en ik niet de eerste week op de stoep staan. Maar om haar te laten weten dat we zeker wel aan haar denken, hebben we een knuffel opgestuurd, gewoon voor als ze die even eentje nodig heeft.
En tot slot heb ik nog een mooie wolwitten fleeceplaid van 130 x 160 cm geborduurd met zilverdraad, voor Willemien.
Zowel Willemien als ik gaan per 31 december a.s. uit dienst van de organisatie waar we nu werken. Alletwee op eigen verzoek. Zelf zal ik nog enkele weken na 1 januari doorwerken om een aantal werkzaamheden af te ronden, maar onze officiële afscheidslunch met het secretariaat is gepland op 14 december. Tevens Willemien's laatste werkdag. Morgen krijgt ze de plaid dan ook als afscheidscadeautje van me, als herinnering aan onze samenwerking en met de bedoeling dat ze af en toe eens een momentje voor zichzelf pakt, lekker weggedoken onder die warme deken en terugkijkend op de gezellige uurtjes die we op kantoor gehad hebben.
Willemien heeft haar hart verpand aan Italië, vandaar de Italiaanse teksten. Hopelijk heeft Google mijn Nederlandse tekstjes goed vertaald, en staat er geen krom Italiaans op die fleeceplaid. Ik heb in ieder geval bedoeld te zeggen:
Herinnering aan onze samenwerking! en
Even een momentje voor jezelf!
