Tijd om de draad weer op te pakken en eerst de blog eens bij te werken, want er liggen nogal wat oude fotootjes te wachten om geplaatst te worden.
Mijn vorige blogbericht begon met de geboorte van Tim en zijn geboortekaartje (waarvan ik het hoesje had mogen borduren). Jacqueline moest met een collega bij Tim op kraambezoek en wilde weer graag als aardigheidje een geborduurde handdoek meenemen, zoals ze ook bij broertje Sem gedaan had.
Aan mij weer alle vrijheid om er iets leuks van te maken. Ik kon het niet laten om de term "ons bengeltje" (net als op het geboortekaartje) terug te laten komen in de handdoek, en verder een leuk patroon uit de serie "animals in pajamas" van Embroidery Library. De handdoek zelf was lichtgroen.
Daniël en Tamar zijn getrouwd op 6 juli jl. en mij werd gevraagd om twee witte badhanddoeken te borduren, met de afbeeldingen die op de trouwkaart stonden. Dit zijn ze geworden, twee gespiegelde exemplaren, mooie Walra kwaliteit, een prachtige herinnering aan hun trouwdag.
De handdoeken had ik ieder apart in een envelop opgestuurd; en wat gebeurde er... eentje kwam aan in een flink beschadigde envelop en de andere werd niet bezorgd. Navraag bij de post en een klacht indienen leverde verder niets op. Van Post NL kreeg ik begin augustus een brief dat mijn "verloren poststuk" niet meer teruggevonden was. Terwijl het zo herkenbaar was!! Ik baalde verschrikkelijk, dat snap je. Drie dagen nadat ik die brief van Post NL had gekregen, krijg ik een e-mail: de handdoek was alsnog gearriveerd, in een gescheurde envelop maar de handdoek helemaal in orde en onbeschadigd. Hadden ze vier weken na de bruiloft toch nog een extra cadeautje.
Voor oma Paula had ik twee applicaties gemaakt voor de truitjes van haar kleinkinderen. Ze zijn inmiddels op de truitjes genaaid, en de jongens zijn er heel blij mee.
Nu wilden de zusjes ook zo'n mooie applicatie op hun trui en vest, dus Paula vroeg me of ik nog twee applicaties kon maken; dit zijn ze geworden:
Een vriendin van Inge was bevallen van haar tweede kindje; voor de eerste had ik een spiegel gemaakt (Silke) dus voor broertje Jelle was dat ook een grote wens. Zo'n lief geboortekaartje, echt perfect om te graveren, en het werd dan ook weer een leuk exemplaar.
Mijn man had voor vaderdag graag een barbecue. Niet het minste cadeau dat hij uitzocht, maar vooruit omdat hij ook eind juni jarig is, kreeg hij hem voor de twee gelegenheden samen, met vaderdag. Op zijn verjaardag zelf hadden we dus eigenlijk geen presentje meer te geven; ik heb toen nog stiekem een hoes voor de bbq geborduurd. Een kant en klaar hoes voor stapeltuinstoelen, waar ik de slogan van Dommelsch op heb gezet, iets aangepast: Maar wij hebben Dommelsch .. bij de BBQ! Een prachtig cadeau vond hij het, als trots Dommelsch-medewerker en zijn mooie BBQ wordt goed beschermd. Mijn borduurmachine heeft er meer dan 3 uur op staan te werken!
In een vorig blogbericht vertelde ik over de ovale spiegels die ik moest graveren, en die door Aletta cadeau werden gegeven aan de opa's en oma's zodra hun baby geboren werd. De baby is geboren, een jongetje, Lucas. De spiegels zouden met een omweg naar Aletta in België toe komen. Ook hier gooide Post NL weer roet in het eten, door ze een dag later dan gepland af te leveren op het bezorgadres in Nederland. Die persoon zou de spiegels meenemen op kraambezoek op vrijdag, maar toen ontdekten we dus op track en trace dat ze pas op zaterdag zouden worden afgeleverd. Erg vervelend en ik hoop dat het allemaal toch niet te veel vertraging heeft opgeleverd. Ik had namelijk bewust alles al gegraveerd voordat de baby geboren was, zodat na de geboorte alleen de laatste gegevens er nog op hoefden. Ik vond het erg vervelend dat het zo liep, maar kan daar dan verder ook niets aan doen.
Geertje vroeg me of ik een mandje kon voorzien van een leuk stoffen voerinkje. Het stofje leverde ze er zelf bij. Het mandje dient als cadeautje voor haar man Hans, die binnenkort jarig is en evenveel flesjes whisky krijgt als zijn leeftijd (58!). De flesjes moeten in dit mandje. Ik ben benieuwd of dat gaat lukken. Schattig geworden, toch!
Diane werd in juli 50, dat is toch wel een speciale leeftijd, dus ik heb een kaart en handdoek voor haar geborduurd. 's Nachts om 4 uur aan de voordeur gehangen, want we gingen die ochtend op vakantie en reden vroeg aan. In de loop van de ochtend kreeg ik een sms, dat ze hem had gevonden.
En dan heb ik nog een leuk kraamcadeautjespakket kunnen maken voor een nichtje. Daarover in een apart blogbericht meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten